Doktorant Akademii Leona Koźmińskiego w Warszawie. Ukończył Italianistykę i Amerykanistykę na uniwersytecie Humboldta w Berlinie, Zarządzanie w Wyższej Szkole Bankowej w Poznaniu oraz na Akademii Leona Koźmińskiego.
Prywatnie, najchętniej nie wychodziłby z kuchni by oddać się pasji gotowania. Zainspirowany przyjaciółmi-przedsiębiorcami prowadzącymi firmy rodzinne i obserwując przenikanie się biznesu i rodziny, postanowił przyjrzeć się temu zagadnieniu od strony naukowej. W swoich badaniach skupia się przede wszystkim na problemie międzypokoleniowego przekazywania wiedzy i kompleksowości komunikacji w tym obszarze. Głównym celem jego badań jest pokazanie, w jaki sposób młodsza i starsza generacja dzieli się ze sobą wiedzą, jak się ze sobą komunikuje, jak siebie postrzega i czego może się od siebie nauczyć.
Współtworzenie firmy rodzinnej porównuje do wspólnego gotowania. Nie zawsze świetny przepis przekazywany z pokolenia na pokolenie i najlepsze nawet produkty, gwarantują stworzenie wyśmienitego dania, przy pierwszej próbie jego podania, podobnie jak wiele wspólnych projektów nie zawsze kończy się natychmiastowym sukcesem. Bywa, że modyfikacji wymagają składniki, bo te używane jeszcze pokolenie wcześniej nie są już w takiej formie dostępne. Czasami trzeba zaś wspólnie wypracować – na zasadzie prób i błędów – nowe modele, procesy i techniki współpracy, bo kuchnia i techniczne ramy uległy zmianie. Bazując na starych recepturach, jednocześnie będąc otwartym na siebie nawzajem, wspólnie szukając nowych rozwiązań i przestrzeni na współprace, uda się stworzyć nowe „dania” i standardy, które choć inne od oryginału, mogą okazać się równie dobre, a czasami może nawet lepsze.
Mieszkając i pracując przez wiele lat w Niemczech, miał możliwość pracy w międzynarodowych projektach, zajmując się zarzadzaniem zmianą i komunikacją międzykulturową. Jest certyfikowanym Scrum Masterem. Metody PRINCE2, czy ITIL również nie są mu obce.
